Tijd voor een tussenstand! Voordat ik het bloggen weer kan voorzetten zoals hiervoor, lijkt het me goed om jullie even bij te praten over hoe het nu met ons gaat. In de vorige blog vertelde ik al over het gedoe wat we gehad hebben rondom de boeren. 

Tussenstand voor de koeien

We hebben we hiervan op de boerderij weinig gemerkt, al zijn we wel ons erf afgekomen om onze stem te laten horen (voornamelijk via de grootste trekker die we konden vinden :p) Op dit moment zijn er geen extra maatregelen waar wij ons aan moeten houden. We melken, nog net als voorheen, elke dag twee keer de koeien. We voeren ze en met mooi weer lopen ze lekker buiten. 

Kennen jullie dat liedje van Brigitte Kaandorp? “Koeien, op zaterdagmiddag, bedaard in de wei” etc. Het is één van mijn favoriete liedjes op dit moment, want het laat precies zien hoe alles op de boerderij altijd gewoon doorgaat. Ook al verzinnen ze in Den Haag van alles waar wij ons als boeren aan moeten houden. Maar genoeg daarover. Het ritme op de boerderij gaat gewoon door, het is lente geworden en de koeien zijn voor het eerst naar buiten gegaan. Intussen hebben we al twee snedes gras binnen gehaald en met dit mooie weer zijn er zelfs al hooibalen binnengekomen.

Tussenstand voor de boer

De Boer vertrouwt er nog steeds op dat alles goed komt. Hij melkt zijn koeien, geeft ze eten en is mijn rots in de branding. Af en toe neemt hij ons mee om buiten het erf iets leuks te doen (of ik sleur hem mee :p).

Er is best wat onrust geweest, ook voor de boer. Maar opgenomen in het ritme van de seizoenen en de koeien gaat alles (weer) rustig zijn gangetje. En de trekker? hopelijk hoeft die voorlopig geen snelweg meer te zien…

Tussenstand voor de boerinnetjes 

Het oudste boerinnetje is eindelijk 4 jaar geworden en nu mag ze eindelijk naar school! Iets wat al heel lang wilde. En ze vindt het fantastisch!!!! Mama fietst op de bakfiets heen en weer om te halen en te brengen en het is alsof het altijd al zo was.

Voor het kleine boerinnetje was het wel even wennen. Zij is in tussen 2 jaar geworden en mist haar grote zus als speelkameraadje. Gelukkig mag zij nog één keer in de week naar de gastouder om met andere kindjes te spelen. Ondanks dat kwam ze toch even in een fase dat mama niet ver weg mocht gaan. Gelukkig zijn we daar nu aardig doorheen. Ze geniet van de tijd die ze met mama heeft en ze zit natuurlijk regelmatig bij papa in de trekker.

En als de school dan eindelijk uit is, dan zijn de twee boerinnetjes weer samen, en ze spelen als nooit te voren om alle tijd weer in te halen.

Tussenstand van de boerin 

En ik? Waar hou ik mij mee bezig? Zoveel kleine en grote taken die er altijd al waren. De administratie van de boerderij, dagelijkse verzorging van de kinderen en natuurlijk de eindeloze huishoudelijke taken.

Maar er is ook tijd voor leuke dingen! De moestuin stroomt over van heerlijke aardbeien. Ik heb het zelf yoghurt maken weer opgepakt en geniet elke ochtend van een heerlijk ontbijt met verse joghurt en aardbeien. Een luxe leven! 

Nieuws 

Maar er is ook nieuws! Er is namelijk een gezinsuitbreiding op komst. Of eigenlijk zeg ik dat niet helemaal goed uitbreidingen, meervoud. 

Als eerste kwam de boer aanzetten met een grote wens voor een puppy… Wel erg schattig! Maar daar hoort ook een opvoeding bij. Dus nu ben ik druk met het zindelijk maken van een hond in plaats van het zindelijk maken van een kind of een koe.

Het leek me beter deze twee dingen niet tegelijkertijd te doen. Ik moet het goed vertellen, niet al het werk komt op mijn schouders neer, het is een gezamenlijk gezinsproject. Ik hoef bijvoorbeeld niet naar de puppycursus, dat doet de Boer.

Maar met elkaar proberen we het kleine hondje op te voeden. En als ik heel eerlijk ben ben ik eigenlijk al stapelverliefd op dat kleine mormeltje.

Nog meer uitbreiding

Dat is de eerste gezinsuitbreiding. Hopelijk kunnen we deze afronden voordat we de tweede gezinsuitbreiding krijgen. Er is namelijk nog een boer of een boerinnetje onderweg! We hopen deze aan het einde van de zomer te kunnen ontmoeten. Op dit moment is het al een druk boertje/boerinnetje en voel ik al regelmatig voetjes en armpjes in mijn buik drukken.

Voor de mensen die het willen weten; ik voel me over het algemeen goed. (De nieuwe besluiten hebben daar zeker aan bijgedragen!) Ik ben al erg dik en de boerinnetjes kijken uit naar een nieuwe baby. 

Toekomstplannen

Er zijn ook nog toekomstplannen. Nu mijn creativiteit weer begint te borrelen en de ideeën me soms overspoelen, lijkt het me goed deze blog weer structureel op te pakken. De focus van de blog zal meer gericht zijn op mijn eigen weg vinden op de boerderij. Als moeder, als boerin en gewoon als Corrie.