“Het zel weer veurjoar worden, ik roek et aan de lucht.” (Het zal weer voorjaar worden, ik ruik het in de lucht) Zo ging het liedje uit mijn kindertijd wat we in dialect meebrulden. En ik herken het helemaal. Het zit in de lucht. En wat is dat genieten!!! Vandaag was weer zo’n zonnige dag en ik heb geprobeerd er alles uit te halen wat erin zit. Superveel gedaan, en heel veel lekker buiten geweest.
Wat was het donker
Het lijkt wel of het elk jaar erger word, maar wat was het donker en somber. Het weer wilde maar niet meewerken, de regen bleef vallen en de tuin was kleddernat (al was het niet meer de modderpoel van vorig jaar gelukkig). En wat werd ik er somber van…
In het donker aan het werk, in de avondschemer weer thuiskomen. Op vrije dagen bijna de hele dag de lamp aan omdat het gewoon niet lekker licht wordt. Ik miste het! Ik miste de zon, het licht en gewoon het optimisme wat erbij hoort.
Ik kom dan gewoon mijn bed niet uit! Waarom zou ik in het donker, in de kou, aan de dag beginnen? Bleh! Ik sleepte me door de dagen heen en zelfs mijn wake-up light bracht maar weinig verlichting. Maar dat is allemaal verleden tijd, het voorjaar komt eraan!
Het voorjaar komt eraan!
En nu ben ik aan het bijtanken. De zon op mijn gezicht en de wind in mijn haren. Ik wandel met mijn boerinnetjes en grijp allerlei redenen aan om weer buiten te zijn.
Voor het grote boerinnetje is dit weer ook fantastisch. De tomeloze energie van een peuter is niet te hanteren op de sombere winterdagen en ze vloog dan ook regelmatig tegen de muren op (of ik!). Maar nu is er een nieuwe tijd aangebroken. De tijd van spelen in het zand, papa helpen of spelen in het voer van de koeien. Lekker naar buiten!
Een tijd van zwarte handen, zwarte toet en een spoor van zand door het huis is aangebroken. Maar het maakt me geen bal uit, als ze zich maar vermaakt en ’s avonds moe maar voldaan in bed stort. Ik klaag niet.
Vandaag is het voorjaar
Vandaag ben ik voorzichtig begonnen om de tuin weer op te fleuren. Van de week had ik al de tijd genomen om mijn tuinhuis/bakhuis lekker op te ruimen. Vandaag bestond het voorbereiden van de tuin vooral uit; bloembakken leeghalen en schoonmaken. Potgrond inventariseren en de ramen lappen. Ook heb ik wat planten verplaatst naar een (hopelijk) betere plek. Het wasgoed wapperde in de wind en de zon maakte de lakens weer stralend.
Ik moest zelfs de planten al water geven! Want wat is alles alweer droog… omdat we nieuwe frambozenstruiken hebben geplant is vocht wel belangrijk.
Ik had alweer een eerste blunder van te weinig melk voor alle mensen die met ons mee wilden koffie drinken. Op de een of andere manier is er in de zomer ook meer aanloop blijkbaar. (Lees meer over hoe deze blunder komt hier). Goed, ik sta weer op scherp…
De boer
Ook aan de boer merk ik dat het voorjaar eraan komt. Hij is langer buiten, want het is langer licht en er is altijd werk. De laatste silo wordt leeg gevoerd aan de koeien zodat we daar van de zomer weer nieuw gras in kunnen kuilen.
We hebben een nieuwe ploeg gekocht om straks alles weer voor te bereiden voor het zaaien. Deze is opgehaald en heeft een mooi plaatsje gekregen in de schuur. Het hout is gekapt en ligt nu in een enorme berg bij ons op het erf.
Voldaan
En nu zit ik moe en rozig van de dag nog een blog te typen, want vreemd genoeg heb ik daar opeens ook weer energie voor. De computer staat me nu even niet zo heel erg tegen, maar is een moment om even rustig te zitten geworden.
Gelukkig gaat de zon nog op tijd naar bed en wordt het nog vrij vroeg donker. Want ik geloof niet dat ik hier alweer de conditie voor heb. De hele dag in de buitenlucht en weer nieuw fysiek werk maakt me toch hoopvol dat de babykilo’s er misschien nog afgaan…
Maar vooral heb ik er weer zin in, het voorjaar komt eraan!
