We moeten in quarantaine, we mogen niet meer buiten de deur werken als dit niet nodig is en we blijven thuis. Hier op de boerderij is altijd werk, maar blijven we ook altijd thuis. Bijna altijd. En als we niet thuis blijven, dan zorgen we dat we weer op tijd thuis zijn. Want, de koeien. Altijd de koeien.
Familiebijeenkomsten verlaten we soms eerder omdat er gemolken moet worden. Soms gaan we met twee auto’s zodat ik langer kan blijven en de boer alvast weer naar huis kan voor onze koeien. Dat kan heel jammer zijn, want sommige dingen doen we graag als gezin. En bij ons gezin hoort ook de boer.
Maar bij ons gezin horen eigenlijk ook de koeien, het zijn toch een beetje je kinderen. Mijn boer kent zijn koeien aan de vlekken. Stel dat de koeien van de buurman per ongeluk tussen onze koeien raken, dan weet mijn boer (en de buurman ook) welke van hem zijn. Maar zoiets gebeurt natuurlijk nooit, want ook dat word netjes in de gaten gehouden.
Als je wat langer boer bent dan ik, dan ben je bij de geboorte geweest van elk dier wat in je stal loopt. Je weet wanneer je koe weer een kalf verwacht en van welke stier. Je weet wanneer ze voor het laatst ziek geweest zijn en, natuurlijk heel belangrijk, hoeveel melk deze koe geeft.
Melk, het witte goud
Wat daar doen we het voor! De melk. Ons witte goud. Of nou ja, goud… de melkprijs is er niet echt op voorruit gegaan de laatste tijd. Maar we hebben genoeg en dat kan helaas niet elke boer zeggen.
Ik schreef een blogserie over melk en alles wat daarbij komt kijken. Lees deze gerust nog eens na als je wilt weten hoe dat nu allemaal werkt met rauwe melk of juist meer wilt leren over het melksysteem.
En voor die melk gaan we eerder weg van familiefeestjes, kiezen we voor een dagje weg in plaats van een nachtje en zetten we onze koeien soms op de eerste plaats. Het is geen vetpot, maar het zijn levende dieren en soms je kinderen. Je staat vroeg op, gaat er in de nacht uit en bent soms niet bereikbaar omdat je trekker teveel herrie maakt.
Mijn geluk is, dat mijn boer met liefde nachtrust opgeeft voor zijn dieren. En dan doe ik het voor het kind en zo hebben we een prima taakverdeling … en brood op de plank.
Deze blog is herzien in december 2021