Naast het inkuilen van gras, hebben we ook 1 of 2 kuilen gevuld met mais. Daar wil ik meer over weten!
In mijn jeugd was een maiskolf gekookt in melk en dik besmeerd met boter en suiker zo ongeveer de lekkerste traktatie die we kregen. We kregen dit dan ook vooral in de vakantie, vooral op de camping. Met de gele mais overal tussen je tanden knaagden wij allemaal een kolfje schoon, we likten onze vingers nog eens af en daarna stuurde mijn moeder ons allemaal langs de kraan om onze handen te wassen.
Mais inkuilen als veevoer
Nu in mijn leven als boerin heeft mais ook een andere betekenis. We hebben maisland, maar al kook je deze mais uren in melk en gooi je er een hele pot suiker overheen, deze maiskolf wordt niet lekker. Mijn boer teelt deze mais als voedsel voor de koeien.
Hoewel ik met weemoed terugdenk aan de mais van vroeger en de suikerpot, moet ik toegeven dat ook deze mais leuk is. Nadat de mais de grond in is gegaan is het altijd afwachten hoe hij opkomt. (Een proces dat mijn boer nauwgezet volgt en waarin ik op gezette tijden belangstelling voor toon.) Als alle factoren van het weer meewerken en de mais komt mooi op, komt er een groeispurt. Opeens is de mais langer dan ik ben en komt er een kolf in. Die kolf, dat is heel goed, want daar houden koeien van.
Wat eet de koe
Het was voor mij een verrassende ontdekking dat de koe niet alleen de maiskorrel eet. Wij mensen vinden de korrel het belangrijkste en de rest van de plant gooien we eigenlijk gewoon weg. Maar de koe doet dit anders, die eet ook de stengel en het blad. Alles wordt versnipperd en ze lusten alles. Geen verspilling hier dus!
Mais oogsten
En dan komt daar die feestdag dat de mais geoogst kan worden. Ja, dat is toch wel een feestdag. Gras maaien doe je een paar keer per jaar, maar mais oogsten gebeurd maar één keer per jaar. Een drukke dag met hard werken, maar uiteindelijk hebben we dan weer genoeg voer voor het komende seizoen.
Oogsten gebeurt met de mais-hakselaar, misschien heb je hem wel eens zien rijden. Het is een monsterlijk groot apparaat, met een soort messen/scharen op de voorkant. Deze knippen de hele steel van de mais af en vervolgens wordt dit naar binnen getrokken en versnipperd. Dan komt het ergens hoog boven je hoofd uit een soort pijp geblazen, meestal in de aanhanger van de tractor de ernaast rijdt. Een mooi gezicht en een evenement voor mij en allerlei kinderen die er altijd zijn om te helpen.
De maiskuil
De wagen die naast de hakselaar rijdt is snel vol, en om geen tijd te verliezen staat de volgende wagen al klaar om gevuld te worden. Meestal rijden er wel 3 trekkers met wagens erachter zodat de hakselaar niet hoeft te wachten.
De volle wagen rijdt vlug het erf op en gooit zijn lading eruit in de kuil. De shovel schuift alles netjes recht en stampt alles goed op elkaar.
Wanneer alle mais in de kuil zit en netjes is aangestampt, wordt alles (net als bij het inkuilen van gras) toegedekt met een mooie laag plastic zodat alles goed en houdbaar blijft. En net als met plastic over een graskuil, is ook bij de maiskuil alle hulp nodig om het plastic goed te leggen totdat het vast ligt.
Mais-dieet
Mais hakselen is altijd een bijzondere dag, want na een dag hard werken hebben we naast graskuil, ook een maiskuil. En dat vinden de koeien heerlijk, want koeien houden blijkbaar ook van afwisseling in hun dieet. Ze krijgen er geen suiker en boter bij, maar ze hoeven ook hun handen niet te wassen.
Deze blog is onderdeel van een serie over het dieet van de koe, Abonneer je zodat je niks mist! Lees verder deel 1, deel 2 en deel 4 van deze serie.
Deze blog is herzien in januari 2022